Een wolf in schaapskleren Een hond is, net als zijn voorouder de wolf, een vleeseter (carnivoor). Eigenlijk is er wat dat betreft door de eeuwen heen weinig aan de hond veranderd. Het gebit en het spijsverteringssysteem van onze hedendaagse honden zijn eigenlijk nog voor 99% als dat van de wolf. Het menu van de wolf bestaat voor het grootste gedeelte uit vlees in de vorm van zelfgevangen prooien. Dat betekent een dieet van veel spiervlees, orgaanvlees, vet, maar ook van hele botten. De wolf haalt zijn energie dus voor het grootste gedeelte uit eiwit en vet. Als hondeneigenaar zijn er grofweg twee manieren om je hond te voeren: met droge brokken of met (al dan niet zelf samengestelde) versvleesmaaltijden. Droog voer of vers vlees? Droog voer In de Westerse samenlevingen voert men honden voornamelijk droge brokken. Dit is makkelijk, houdbaar en het stinkt niet. Het vlees dat in dit droogvoer zit is beslist geen biefstuk, steak of kipfilet, maar bestaat vaak uit kadavers of delen vlees die mensen niet willen eten, zoals kippenklauwen en kippenkoppen. Over het algemeen vlees dat niet is goedgekeurd voor menselijke consumptie. Dit wordt sterk verhit en vermalen tot vleesmeel. In droogvoer zit veel graan, meestal zo rond de 40 tot 50 %. Graan komt in de natuurlijke voeding van hondachtigen en wolven niet of nauwelijks voor. Als vleeseter is het spijsverteringssysteem van de hond niet ingesteld op de vertering van zulke grote hoeveelheden koolhydraten. Er zijn dan ook honden die niet goed reageren op droogvoer en bijvoorbeeld huidklachten ontwikkelen. Om de verteerbaarheid van de granen te verhogen worden deze meestal voorbewerkt (geëxtrueerd). Voordeel van het toevoegen van graan is dat het goedkoop is en dat granen beter houdbaar zijn. Er is nog een nadeel aan droogvoer. Om het houdbaar te maken, is het voer verhit en daarom bijna steriel. Een hond heeft echter bacteriën in zijn voeding nodig voor een optimale spijsvertering. Dit probleem is te ondervangen door de hond naast droog voer ook geregeld vers vlees te geven. Vers vlees Er is dan ook veel voor te zeggen de hond complete versvleesvoeding te geven. De verteerbaarheid is zeer goed, mede doordat er in tegenstelling tot in droogvoer bijna geen granen inzitten. De meeste honden lusten het erg graag, ook honden die normaal slechte eters zijn. Versvleesvoeding bevat geen chemische anti-oxydanten en conserveringsmiddelen. Het bevat wel veel natuurlijke vitamines, mineralen, bacteriën en enzymen en deze helpen allemaal mee een goede gezondheid te bewerkstelligen en te behouden. Omdat versvleesvoedingen veel meer vet en veel minder koolhydraten bevatten dan droogvoer past een dieet van vers vlees bij een carnivoor als de hond. Er zijn diverse merken complete (diepvries) vleesvoeding te koop. Deze bevatten onbewerkt, ongekookt vers vlees, gepureerde (rauwe) groentes, vitamines en mineralen en in een aantal gevallen ook gemalen botten. Ze bevatten dus alles wat de hond nodig heeft. Enkele van deze complete versvleesvoedingen bestaan zelfs uitsluitend uit vlees dat voor menselijke consumptie goedgekeurd is. Zelf heb ik zeer goede ervaringen met Carnibest en Darf. Deze bevatten beide geen bindmiddelen (in tegenstelling tot veel ander merken), waar sommige honden slecht op reageren. Het vlees dat gebruikt wordt is geschikt voor menselijke consumptie. Het vlees dat voor Darf wordt gebruikt is tevens Skal gecertificeerd en dus ecologisch vlees. Veel mensen zijn bang dat rauw vlees veel bacteriën bevat. Vers, rauw vlees bevat inderdaad bacteriën, maar deze zijn juist goed voor de hond. Eventueel schadelijke bacteriën (bijvoorbeeld salmonella) worden door een gezonde hond in de maag vernietigd door het maagzuur. Nadeel van versvlees is dat het niet altijd even praktisch is, met name op vakantie. Je kunt natuurlijk vlees meenemen in een koelbox en op de plaats van bestemming in de vriezer doen. Als dat niet mogelijk is, is het echter ook geen probleem dan tijdelijk brokken te geven. Het is niet aan te bevelen vlees en brokken in een maaltijd te geven. Beide voedingen vergen een andere zuurgraad in de maag voor de vertering. Geef je ze tegelijk, dan wordt of het een of het ander niet goed verteerd. Zorg daarom dat er altijd minstens zeven uur zit tussen beide soorten voeding. Barf (bones and raw food, ofwel zelf samenstellen) Het is ook mogelijk de voeding van je hond geheel zelf samen te stellen. Deze manier van voeden wordt vaak Barf genoemd. Veel mensen vinden dit eng en ingewikkeld. Het vreemde is echter dat we het over het algemeen niet eng en ingewikkeld vinden om ons eigen eten of dat van onze kinderen zelf klaar te maken. Voer voor je hond klaarmaken is net zo eenvoudig. Het is wel goed om je hierin te verdiepen voordat je hiermee begint, omdat honden natuurlijk wel andere behoeften hebben dan wijzelf. Het grote voordeel van zelf samenstellen is dat je precies weet wat je hond eet. Je kunt het menu bovendien aanpassen aan de individuele hond. Verder heeft de hond veel langer plezier van zijn maaltijd. In plaats van in twee minuten zijn brokken naar binnen te schrokken, kan hij nu een kwartier lekker kluiven op bijvoorbeeld een stuk lamsribben. Door dit kluiven blijft het tandvlees gezond en zal de hond ook weinig last van tandplak en tandsteen hebben. Bij brokken is dit veel eerder het geval. Eet maar eens een biefstuk of een Liga-koek en bekijk daarna het verschil op je tanden... Honden vinden deze manier van voeden vaak geweldig. Elke dag lekker vlees en veel afwisseling in het menu. Omdat Barfen best wat vraagt van een eigenaar en niet iedereen daar toe in staat is of zin in heeft is het goed dat er ook kant en klaar vers vlees is zoals Carnibest en Bandit. Hiermee kun je heel makkelijk een zeer goede voeding aan je hond, kat of fret geven. Overschakelen? Klik hier voor meer informatie hoe je dit het beste kunt doen. Waarom vers vlees en geen brokken?